hay — təql. 1. Çağırışa cavab. Hay vermək – çağırışa cavab vermək, səsə səs vermək. Nə qədər çağırdımsa, hay vermədi. Adam çağıranda hay verər. – Diriyə hay verməz, ölüyə pay. (Ata. sözü). Küçədən acıqlı bir səs eşidildi: – Qırılmamışsınız ki, hay niyə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küy-kələk — is. 1. Hay küy, səs küy, qalmaqal: qarışıqlıq, araqarışma. <Minbaşı:> Hərgah mənim imtahanıma etibarın varsa, artıq küy qalmaqal lazım deyil. N. V.. Küy kələk, bağırtı hədə və söyüş səsləri ətrafa yayıldı. P. M.. Küy qalmaqal (küy kələk)… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küy-qalmaqal — is. 1. Hay küy, səs küy, qalmaqal: qarışıqlıq, araqarışma. <Minbaşı:> Hərgah mənim imtahanıma etibarın varsa, artıq küy qalmaqal lazım deyil. N. V.. Küy kələk, bağırtı hədə və söyüş səsləri ətrafa yayıldı. P. M.. Küy qalmaqal (küy kələk)… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küy — is. 1. Qalmaqal, səs küy; dalaşan, vuruşan, çaxnaşmaya düşən adamların çıxardığı səs. Nə gurultu, nə küy, nə səs vardır; Bir neçə ruhsuz qəfəs vardır. A. S.. <Hacı Mehdi:> Səsiniz, küyünüz qonum qonşunu az qalıb köçürtsün. Ə. H.. Körpüdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hay-haray — bax hay küy 1 ci mənada. Obaya səs düşdü. Uşaqların hay harayı bir birinə qarışdı. B. Bayramov. Hay haray salmaq – bax hay küy salmaq. – Usta! – Usta! Tufan gəldi! – deyə şagirdlər; Çaxnaşaraq mədən boyu hay haray saldı. S. V.. Dünyaya hay haray… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hay-huy — bax hay küy 1 ci mənada. Obaya səs düşdü. Uşaqların hay harayı bir birinə qarışdı. B. Bayramov. Hay haray salmaq – bax hay küy salmaq. – Usta! – Usta! Tufan gəldi! – deyə şagirdlər; Çaxnaşaraq mədən boyu hay haray saldı. S. V.. Dünyaya hay haray… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hay-küyçü — sif. Heç bir ciddi səbəb olmadan hay küy salan, çaxnaşma salan, vahiməyə düşən; küy kələkçi, küyçü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hay-küylü — sif. Hay küy, səs səmir olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hay-küysüz — z. Hay küy salmadan, sakitcəsinə, sakit, səsə salmadan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küy-kələkçi — is. Küy kələk salan; qalmaqalçı, hay küyçü, tez təşvişə düşən adam. <Sirat:> Çimnaz xala, yaxşı ki Veys də bir iki günə gedəcək, ona hələ bir şey deməyin! O bir az küy kələkçidir. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
